Ο Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 2 είναι μία πάθηση, η οποία χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα στα πλαίσια της ινσουλινοαντίστασης και σχετική ανεπάρκεια ινσουλίνης. Η Παχυσαρκία αποτελεί σημαντικό Παράγοντα Κινδύνου για τον Διαβήτη Τύπου ΙΙ.
Έστω και μία μετριασμένη απώλεια κιλών συμβάλει στην βελτίωση των επιπέδων γλυκόζης του αίματος.
Διατροφικά, σημαντικό ρόλο παίζει επίσης η Ποιότητα των Υδατανθράκων, καθώς οι μελέτες δείχνουν πως τρόφιμα που περιέχουν Σύνθετους Υδατάνθρακες και είναι χαμηλού Γλυκαιμικού Δείκτη (Γ.Δ), συμβάλλουν στην βελτίωση της Κλινικής Κατάστασης του ατόμου.

Η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια (ΧΝΑ) είναι η προοδευτική, μη αναστρέψιμη μείωση της νεφρικής λειτουργίας, η οποία προκαλείται από βλάβη του νεφρού ποικίλης αιτιολογίας. Η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια ξεκινάει ήπια και μπορεί να φτάσει μέχρι τελικού σταδίου νεφρική ανεπάρκεια, μια διαδικασία που μπορεί να διαρκέσει από 2 έως 10 χρόνια.

Εκτός από την μείωση πρόσληψης αλατιού και την λήψη ικανοποιητικής ποσότητας νερού πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε Μακροθρεπτικά Συστατικά, όπως στις Πρωτεΐνες (αναλόγως με την κατάσταση νεφρικής λειτουργίας), αλλά και σε Μικροθρεπτικά Συστατικά  όπως είναι το Κάλιο, το Φώσφορο και το Νάτριο.  

Τα Καρδιαγγειακά Νοσήματα είναι μια κατηγορία ασθενειών, η οποία αφορά τη καρδιά και τα αιμοφόρα αγγεία. Οι καρδιαγγειακές παθήσεις περιλαμβάνουν τις στεφανιαίες καρδιακές νόσους (π.χ. στηθάγχη και έμφραγμα του μυοκαρδίου). Άλλες καρδιαγγειακές παθήσεις είναι το εγκεφαλικό επεισόδιο, η καρδιακή ανεπάρκεια κ.α. Η αθηροσκλήρωση, η οποία είναι αποτέλεσμα κακής διατροφής, έλλειψης άσκησης, υπερβάλλοντος βάρους, καπνίσματος κ.α. μπορεί να επιφέρει πολλά από τα παραπάνω.

Όσον αφορά την Διατροφή που ενδείκνυται για τα Καρδιαγγειακά Νοσήματα η άμεση μείωση των Κορεσμένων Λιπαρών, της Χοληστερόλης και συγκεκριμένα της ‘’κακής’’ LDL χοληστερόλης, η αύξηση της ‘’καλής LDL χοληστερόλης και η μείωση του Νατρίου, αποτελούν επιτακτικές ανάγκες για τη βελτίωση της ζωής του ασθενούς.

Η αναιμία είναι παθολογική κατάσταση του οργανισμού, κατά την οποία κυκλοφορεί μικρότερη από τη φυσιολογική μάζα αριθμού ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα.
Στα συμπτώματα της συμπεριλαμβάνονται η ωχρότητα του δέρματος, η ταχυκαρδία, το αίσθημα κόπωσης, η δύσπνοια, η κόπωση, η ζάλη κ.α.
Η Εξατομικευμένη Διατροφή μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στον μετριασμό των συμπτωμάτων αυτών. Ανάλογα με τον τύπο της Αναιμίας, το άτομο πρέπει να δίνει προσοχή στις ποσότητές πρόσληψης ορισμένων Μικροθρεπτικών Συστατικών (όπως ο Σίδηρος, το Φυλικό οξύ και ο Ψευδάργυρος). Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει η επαρκής πρόσληψη αντιοξειδωτικών και συγκεκριμένα βιταμίνης C, η οποία όταν λαμβάνεται παράλληλα με τροφές πλούσιες σε Σίδηρο, βοηθάει στην καλύτερη απορρόφηση του Σιδήρου στο αίμα.

Το πεπτικό σύστημα στο ανθρώπινο σώμα είναι υπεύθυνο για την πρόσληψη, απορρόφηση και αποβολή των εκάστοτε θρεπτικών συστατικών. Περιλαμβάνει μια πληθώρα οργάνων και αδένων όπως ο οισοφάγος, το στομάχι, το λεπτό και το παχύ έντερο, το συκώτι, το πάγκρεας και η χοληδόχος κύστη.

Οι συνηθισμένες παθήσεις στο πεπτικό σύστημα περιλαμβάνουν:
– Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
– Νόσος του Crohn
– Κοιλιοκάκη
– Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (Γ.Ο.Π.)
– Ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις Νόσοι του Εντέρου (ΙΦΝΕ)

Η μείωση της κατανάλωσης τροφών από συγκεκριμένες ομάδες τροφίμων καθώς και η Διατροφή με χαμηλά FODMAPs έχουνε επιφέρει σημαντική βελτίωση των συμπτωμάτων σε ασθενείς με παθήσεις του πεπτικού συστήματος.

Ο θυρεοειδής είναι ένας αδένας ο οποίος χρησιμοποιεί μικρές ποσότητες ιωδίου για να παράγει δύο ορμόνες, την τριιωδοθυρονίνη (Τ3) και την θυροξίνη (Τ4). Οι ορμόνες αυτές με τη σειρά τους ελέγχουν και ρυθμίζουν λειτουργίες όπως: ο μεταβολικός ρυθμός, το σωματικό βάρος και η θερμοκρασία του σώματος.

Οι συνηθισμένες παθήσεις του θυρεοειδούς μπορεί να είναι:
Υπερθυρεοειδισμός
Υποθυρεοειδισμός
Όζοι θυρεοειδούς αδένα
Αυτοάνοση Θυρεοειδίτιδα Hashimoto

Η διατροφή των ασθενών αυτών πρέπει να είναι επαρκής σε ορισμένα μικροθρεπτικά συστατικά όπως το Ιώδιο, το Σελήνιο και ο Ψευδάργυρος καθώς είτε είναι απαραίτητα για την σωστή λειτουργία των θυρεοειδικών ορμονών είτε ενεργοποιούν τις ορμόνες αυτές.

Οι συνηθισμένες παθήσεις στο πεπτικό σύστημα περιλαμβάνουν:
– Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
– Νόσος του Crohn
– Κοιλιοκάκη
– Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (Γ.Ο.Π.)
– Ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις Νόσοι του Εντέρου (ΙΦΝΕ)

Η μείωση της κατανάλωσης τροφών από συγκεκριμένες ομάδες τροφίμων καθώς και η Διατροφή με χαμηλά FODMAPs έχουνε επιφέρει σημαντική βελτίωση των συμπτωμάτων σε ασθενείς με παθήσεις του πεπτικού συστήματος.